Magisch krassen en andere kunst

Za 22 oktoberHoera hoera hoera! Mijn grote nicht Pauline heeft haar vliegticket geboekt en komt over een paar nachtjes al bij mij logeren voor een lang weekend! Dan kan ik haar de stad laten zien waar ik zelf ook nog dagelijks verdwaal en kunnen we samen alle culturele highlights afstruinen en tapas eten in goedkope barretjes (want ik weet niet of ze blij wordt van mijn kookkunsten..)! Helemaal leuk!
Met de kerst zit ik ook al volgeboekt, want dan komen mijn vriendinnetjes Jansen&Jansma langs voor een Barcelonaans kerstdiner. Gezelliggg!

Deze afgelopen week was eigenlijk niet bijster bijzonder, ik heb het gevoel dat ik niet zoveel heb gedaan. Wel heb ik dinsdag (dat is hier grof-vuil-dag) een antieke stoel gevonden op straat die was afgedankt. -zie foto- Hij is eigenlijk nog heel goed, alleen zit er geen spanning meer in de zitting. Maar dat maakt voor mij niet uit, want ik wil er mijn nieuwe project van gaan maken. J Ik heb er al een ideetje mee, maar weet nog niet of ik daar alle spullen voor kan vinden..
Woensdag hadden we een input-moment wat ging over ‘verkopen’. We hebben door de stad gewandeld, verschillende plekken/winkels bezocht en met elkaar besproken hoe de inrichting van de ruimte je aanzet tot het kopen van iets, of juist niet. Het was erg veel lopen en dus ook wel een beetje vermoeiend, maar ik vond het wel interessant. Ik ben deze week ook bezig geweest met patronen en texturen te verzamelen, door er papier op te leggen en dan met potlood overheen te krassen. Door het reliëf krijg je dan het patroon of de textuur in grijs-zwart op je papier. Het werkte bij mij bijna verslavend, ik zag ineens overal patronen die ik op papier wilde hebben. Zo ben ik ook een hele middag achter elkaar bezig geweest met overal patronen te ‘krassen’. Vroeger had je van die krasblokken, magisch krassen heette dat, als je dan over het papier kraste kwam er een plaatje tevoorschijn. Daar deed dit me aan denken en daarom vind ik het ook zo leuk om te doen.

Vrijdag heb ik de opdracht gekregen om ook te gaan schrijven over kunst, als een echte kunstcriticus. Dat is geen verplichte opdracht, maar omdat ik het sowieso altijd al leuk vind om te schrijven, wil ik het wel gaan proberen. Ik moet een bepaald kunstwerk kiezen en dat gaan bespreken, we zullen zien wat ik ervan bak! Verder was vrijdag ook nog een soort repetitie van een van de kunstenaars die ook bij Estudio Nómada werkt. Volgende week is de opening van zijn expositie, en bij de opening en sluiting ervan doet hij zelf ook een performance. Van die twee performances kregen wij vrijdag al een preview. Ik vond het zelf nogal apart, het was namelijk een soort dans met plastic als attribuut en schilderen erin verwerkt..  Het was voor mij een beetje te abstract en onbegrijpelijk, maar wel leuk om ook weer eens gezien te hebben. Daarna nog lekker tapas gegeten met 2 andere meiden, mijn eerste echte tapas eigenlijk! En het beviel goed!
’s Avonds was ook nog een feestje in ons huis, maar dat vond ik een iets minder succes. Iedereen sprak namelijk Spaans, except me, dus ik kon de gesprekken niet volgen en dan is het toch wel een beetje saai.. Beter ga ik heel snel Spaans leren!

Zo 23 oktober
De weekenden duren nog erg lang hier vind ik..  Ik was sowieso gewend aan maar één dag weekend, omdat ik op zaterdag werkte, en nu mis ik ook nog eens mijn vriendinnetjes om leuke dingen mee te gaan doen. En mijn lieve zus om mee te shoppen.  Dus ja, eigenlijk slaap ik gewoon zo lang mogelijk, probeer af te spreken met anderen en doe huishoudelijke dingen. Ik probeerde me voor de geest te halen hoe thuis mijn zondagen eruit zagen, maar ik kon niets meer bedenken dan hardlopen wat ik elke zondagochtend deed. Dus dat ben ik vandaag ook maar gaan doen. Ik had geen idee welke kant ik het best op kon gaan, dus ik ben maar achter andere joggers aan gerend en zo een heel stuk langs de haven/het strand gegaan. Was wel weer even heel erg lekker, dus dat houden we erin!

Hier nog wat foto’s van de week:

Zomaar een schetsje van puntenslijpsel





Charlie, de lieverd, is tegenwoordig bewaker van mijn kamer.



xxx Angela





Een nieuwe huisgenoot en mijn eerste afgeronde project

Za 15 oktober

Hola amigos! Weer een weekje verder en langzaam aan begin ik mijn draai te vinden hier in Barcelona. Het gebied waar ik woon en mijn huisje voelen al vertrouwder aan.  Donderdag is de Spaanse jongen die hier komt wonen ook aangekomen inclusief een grote herdershond, die gelukkig wel heel lief is. Hij is een goede vriend van het Spaanse meisje dat hier ook woont en is ook heel aardig. Hij wil allerlei dingen gaan veranderen in het huis om het mooier en beter leefbaar te maken. Ik heb hem gelijk maar laten weten dat het fijn zou zijn om een ‘echt’ bed te hebben, in plaats van deze rare stretcher met matras erop waar ik nu op slaap. Waarschijnlijk krijg ik ook een plank aan de muur zodat ik nog wat spulletjes kwijt kan en m’n bureau wat minder zooiig wordt. Dat is dus allemaal wel heel fijn, maar eerst zien dan geloven..

Donderdag heb ik ook de eerste ‘groepskritiek’ meegemaakt in de studio. Iedereen die iets heeft gemaakt of ergens mee bezig is, kan dat dan meenemen en dan wordt het in de groep besproken o.l.v. een docent. Ik had zelf nog niks om te laten zien, maar wilde het wel meemaken. De docente was erg direct en daardoor vond ik soms de kritieken wel hard. Na afloop was ik zelfs een beetje ontmoedigd om zelf dingen te gaan maken. Maarja, van de kritiek leer je uiteindelijk het meest..
Donderdagavond was er nog een gezellige filmavond, georganiseerd door andere studenten. Hoewel af en toe mijn ogen dichtvielen (tja, 2 films van 2 uur of langer achter elkaar..), was het wel gezellig.

Ma 17 okt.

Zaterdag ben ik meegegaan met mijn 2 Spaanse huisgenootjes die gingen skaten. Ik ging op een leenfiets die hier overal in de stad staan en die je kan huren volgens een zelfbedieningssysteem. De hond, een grote herder genaamd Charlie, was mee en de skaters lieten zich door hem trekken alsof hij een paard was. En haaard dat ze gingen! Het was bijna gevaarlijk, aangezien er overal zoveel mensen lopen en fietspaden ook zeldzaam zijn. We zijn zo’n beetje langs de kust gegaan en ik heb weer wat nieuws van de stad gezien. ’t Was erg gezellig!
Later op de middag ben ik nog naar de studio gegaan om mijn project af te maken met de aluminium bakjes. Ik wilde het eigenlijk heel groots maken, en op die manier ‘het materiaal te transformeren’, zoals de opdracht luidde. Maar natuurlijk, om het mij moeilijk te maken, waren de bakjes nergens meer te verkrijgen. Nu heb ik uiteindelijk besloten om met de schaduwen te gaan werken die de bakjes geven met licht. Ik heb een rijtje spots in mijn werkruimte hangen, die je kunt draaien om ze in een andere richting te laten schijnen. Op deze manier heb ik van de muur met schaduwen het project gemaakt in plaats van van de bakjes zelf.. Zie zelf maar! 

Vandaag was de deadline, dus we gingen met de groep iedereens werk langs. Het was leuk om te zien wat de anderen gemaakt hadden, maar ik was vooral ook erg benieuwd wat ze van mijn werk zouden vinden natuurlijk. Toen ik had uitgelegd dat mijn werkstuk niet draaide om de bakjesslingers zelf maar om de schaduwen ervan op de muur, waren ze wel enthousiast. De docent vond dat ik een goede oplossing gevonden had en het materiaal echt getransformeerd had, door het op deze manier te doen. Ik was dus erg blij. J Er werden nog wat suggesties gedaan van hoe het nog anders kon enzo. Hiermee ben ik nog aan de slag gegaan om te kijken hoe het uit zou pakken. Wat ik nog heb gedaan is her en der de bodems uit de bakjes geknipt, zodat het licht daar doorheen komt. Het geeft een heel leuk effect. Ik heb alles vastgelegd op foto’s en filmpjes, want moest het daarna gelijk weghalen omdat ik de ruimte deel met een Duits meisje die haar kont niet kon keren zo. Vanochtend vond ik trouwens zelf ook een briefje op onze deur:

Haha overal lagen roodgeverfde voorwerpen verspreid op de grond. Zo gaat dat hier in het atelier. ;)

Gister (zondag) was trouwens een heerlijk dagje met een paar uurtjes zonnen op het strand, jaaa hier kan het nog! Okee, daar dan ook nog maar even een fotootje van om jullie jaloers te maken..

 Hasta luego!   Liefs Angela

Iedere-dag-opdracht

Stilleven van ketchup, chocopasta en sladressing 

Landschap van scheergel, tandpasta en oogschaduw (glimmend onderaan, is niet goed op de foto te zien)

Vis van safraan, afwasmiddel en ketjap

Één week voorbij

Zo 9 oktober

Vandaag heb ik een lekker vrije dag, dus tijd om weer een blog te schrijven.
Woensdagavond ben ik dus naar die fotopresentatie geweest op de boot. Het was heel leuk, bijna iedereen was er, inclusief andere docenten. Iedereen had wat te eten meegenomen dus we begonnen met een gezellig lopend (voor zover dat kon op de boot) buffet. Weer met andere studenten gepraat die ik nog niet kende, volgens mij heb ik ze nu allemaal (=alle 15) ontmoet. Na het eten legde de fotograaf het concept van zijn werk uit. Hij had allemaal foto’s gemaakt die een verhaal vertelden, van verschillende mensen, rondom het thema ‘zee’. Dus verhalen over vissers, mensen die aan het water wonen, etc. Zo zag het er ongeveer uit: 

Donderdag was de 3 uur durende tekenles. Dat ging sneller voorbij dan ik verwachtte! We moesten gaan ‘blind tekenen’. Dat hield in dat we alleen mochten kijken naar hetgene wat we tekenden, (eerst onze hand, toen voet, later zelfs een andere student!) en niet naar het papier. Mijn meeste tekeningen waren totaal onherkenbaar. Vooral toen we het gezicht van een medestudent moesten gaan tekenen hebben we gelachen, omdat je amper een gezicht in onze resultaten kon zien.. De docente vond af en toe de raarste tekeningen helemaal geweldig, ze keek er gewoon op een hele andere manier naar. De tennisbal moesten we trouwens ook gebruiken om mee te tekenen, door hem in inkt te dopen en dan op papier te deppen. Ik vond het een hele aparte maar wel leuke en interessante les.

Zelfportret..

Vrijdagochtend had ik een docentmeeting, om te bespreken hoe het gaat en wat en hoe verder. Ik had de opdracht gekregen om een ‘iedere dag opdracht’ te bedenken, dus iets wat je elke dag kan doen zodat je aan het eind een hele verzameling hebt van bijvoorbeeld allemaal tekeningetjes van je ontbijt. Ik had niet echt iets kunnen bedenken wat me leuk genoeg leek om de rest van mijn tijd hier elke dag mee bezig te zijn. Dus nu heb ik een opdracht om een week lang elke dag te doen, en dan krijg ik die week daarna weer wat anders. Deze week is het idee om elke dag een schilderijtje te maken met iets wat daar niet voor bedoeld is, zoals ketchup, tandpasta, peper.. 
Verder werk ik ook nog aan een project wat voor alle studenten is. De opdracht is om van een bepaald voorwerp héél veel te kopen, of te vinden, en dan dus met heel veel van datzelfde een sculptuur te maken. Ik heb een paar pakjes met aluminium cupjes (waar je hapjes in kunt maken ofzo) gekocht en ben die nu aan elkaar aan het lijmen en aan ijzerdraad aan het rijgen. Wat het moet worden weet ik nog niet, haha. Ik zal wel een foto plaatsen van het resultaat als het klaar is.

Vrijdagavond hadden we met een aantal van de studenten afgesproken om te gaan eten en daarna naar een cocktailbar te gaan. We gingen eten in een pinxtos-bar (als ik het goed heb geschreven). Binnen onze kring noemen we het de ‘toothpick-bar’, omdat je er allemaal hapjes kunt pakken die op van die tandenstokerstokjes zitten. Je pakt wat je lekker lijkt, en dan als je bij de kassa gaat afrekenen wordt het aantal stokjes op je bord geteld en reken je het bijbehorende bedrag af. Het is heel erg leuk, een soort andere manier van tapas. Na het eten gingen we naar de oudste cocktailbar van Barcelona. We waren er zowat voor bij gelopen, omdat je aan de buitenkant amper ziet dat er een bar is! Het is allemaal heel ouderwets en klassiek. De barmannen zijn in pak en maken er een showtje van als ze de cocktails maken.  Leuk om naar te kijken en nog lekkere cocktails ook. J

Zaterdag heb ik mezelf omgetoverd in een huisvrouw; ik heb (voor het eerst) mijn was gedaan, mijn bed opgemaakt, eten gekookt..  En tussendoor heeeel veel geskyped met iedereen. J Ik ben zo blij dat dat kan, want ik mis thuis wel een beetje, vooral als ik alleen ben. Gelukkig had ik gisteravond weer afgesproken met anderen. We zouden naar het festival gaan wat hier op dit moment in town is. Alleen toen we er aankwamen bleek het theater te zijn... In het Spaans. En helaas is ons Spaans nog niet zo goed dat we dat kunnen verstaan. Een deel van de groep besloot weg te gaan, maar ik ben nog samen met een meisje uit Hongkong naar een Spaanse flamencoshow gegaan. Het was heel erg tof! De muziek was live, en heel apart vond ik, met ingewikkelde ritmes en zo wat het heel energiek maakte. De dans was ook enorm energiek en met heel erg veel emotie en overgave. Ze waren echt onwijs goed. Zie het filmpje!

Vandaag ga ik kijken of ik nog boodschappen kan doen, ook al is het zondag, je weet het hier maar nooit. En misschien nog een beetje naar het strand ofzo. J Als ik maar niet vergeet om de was af te halen!

Liefs, Angela

De eerste dagen..

Ma 3 OktoberGelukkig, het appartement bestaat echt en ze weten dat ik de kamer ga huren.. Dat was een grote opluchting zeg. Je weet het tenslotte maar nooit als je vanuit Nederland alles moet regelen en niet in real life kunt komen kijken en de verhuurder totaal niet kent. Het Spaanse meisje via wie ik het geregeld heb en die er zelf ook woont ontving me (of beter, ons, aangezien we met z’n vijven aankwamen) heel enthousiast. Het appartement is niet zo heel groot, vooral mijn kamer niet. Maar er is in ieder geval genoeg ruimte om er een luchtbedje voor visite in kwijt te kunnen. ;)

In het weekend hebben we nog met z’n vijven toeristische attracties bezocht, la Font Magica, Parc Guell, de Sagrada Familia, en het strand (wat op loopafstand van mijn huis is!). Onderweg bleek er nog een huge kermis te zijn, met een complete achtbaan en nog meer enorme attracties. Arjan ging in eentje, op voorwaarde dat ik het op mijn blog zou zetten. Dus bij deze haha! (zie de foto's helemaal onderaan -ik kreeg ze er niet tussen) 

Di 4 OktoberMaandag zou ik gaan beginnen bij de opleiding. Ik had een gesprek met de twee hoofddocenten die ik al eerder had ontmoet. We hebben een beetje besproken wat en hoe het allemaal zal gaan.. En ik heb mijn eerste 2 opdrachten al gekregen. ’s Middags was ik vrij dus ben ik nog lekker met m’n familie naar het strand gegaan.  Zij zitten in appartement vlak bij mij, wat heel mooi en groot is, maar ik slaap steeds gewoon in mijn eigen kamertje want dat moet toch mijn thuis worden. Vandaag is een 2^e huisgenoot gearriveerd, een Duitse jongen. Volgende week komt de laatste (een Spaanse jongen met hond J) en dan zijn we completa. Ik vind het nu nog een beetje awkward als ik ’s ochtends wegga of ’s avonds thuiskom, omdat ik niet weet of mijn huisgenootje al/nog thuis is en ik het aan de ene kant onaardig vind om geen dag te zeggen maar aan de andere kant niet telkens wil storen.. Uit de geluiden die ik hoor kan ik ook totaal niet wijs worden, want ik hoor op mijn kamer geluiden uit alle appartementen naast, boven, en onder ons.. Lekker verwarrend dus, haha.

Wo 5 OktoberVandaag was het dan zover, mijn papa, mama, zus en Arjan hebben me verlaten. Ik zag er erg tegenop en het was ook wel moeilijk, maar gelukkig had ik later vandaag wel wat afleiding. Ik ben naar het atelier gegaan om in ieder geval niet alleen te zijn, en toen ben ik met een aantal andere studenten meegegaan om de spullen te kopen die ik nodig heb voor mijn tekenles morgen (donderdag). Vanavond ga ik naar de boot waar 2 docenten op wonen, voor een presentatie van een fotograaf. De foto’s worden geprojecteerd op de zeilen van het schip, hoe tof is dat? J Ik ben erg benieuwd dus. Oh en de douche is stuk, of nouja, er komt geen warm water meer uit. En hoewel het hier toch nog wel warm weer is, vind ik die koude douche toch iets té fris. En vrijdag kan pas iemand komen om m te repareren, dus dat wordt flink doorbijten.. Wish me luck! (ook met de tekenles van morgen waar ik een tennisbal en nog meer vreemde dingen voor moest kopen..)

Liefs Angela